Townsville en Magnetic Island

Voor de achterblijvers in het hele koude kikkerlandje Nederland.

Het vervolg van dinsdag 31 januari

Wat was het heerlijk om te barbecuen. De eigenaresse had alles al klaargezet de borden, bestek, olie, zout, peper,.... We hoefden alleen onze spullen, om op te eten mee te nemen. Spiesjes en worstjes hadden we gekocht. Als salade hadden we komkommer en tomaat en een overheerlijke watermeloen. Het was allemaal fantastisch.
Na het eten hoefde we niet af te wassen. Dat deed de eigenaresse morgen wel als wij weg zijn. Lief hè!
Ze kwam op een gegeven moment ook gewoon bij zitten. We hadden nog genoeg watermeloen over en deelde het uit. Er kwamen zelfs een paar andere motel gasten, er bij zitten. Het was een gezellig avond en we kletsen over van alles.
Het was weer terug kijken op een super dag.

O, ja er zaten heel veel rupsen in de bomen bij het Rainforst motel, als die aanraking kwam met je huid zou het heel veel jeuk opleveren.

Woensdag 1 februari

Na het eten en het pakken van de auto zijn we richting Townsville gereden. Dat is ongeveer 210 km rijden! We reden langs berglandschappen, langs bananen plantage, suiker plantage.
Het weer was onderweg niet altijd even best. Dan weer een flinke bui die tussen de bergen bleef hangen.
Op een gegeven moment was er een weg blokkade. Één kant van de weg mag maar rijden. Eindelijk mochten wij gaan rijden. Al snel werd het duidelijk waarom er een blokkade is. De weg staat op laag gelegen plekken compleet onder water. Daar moesten wij door rijden. Op sommige plaatsen stond het water zo hoog. Als je lopend door het water gaat, zou je tot aan je knieën in het water staan. Behoorlijk hoog dus! Toen we er door reden voelde je ook een stroming van het water. Best heftig! Na een traject van ongeveer 2 km konden we weer gewoon doorrijden.
Om ongeveer 14.00 kwamen we aan in Townsville. Als eerste gingen we naar het centrum toe. We zochten het info kantoor, maar al snel zagen we the doctors Townsville staan.
Dat heb ik weer, al vier weken lang loop ik te bulderen van het hoesten. Ik ben een beetje borstig! Door al dat hoesten, heb ik nu ook pijn aan mijn ribben. Zelf denk ik dat er een paar ribben gekneusd zijn. Maar laten we het afwachten bij de dokter.
Binnen kon ik gelijk een lijst met allemaal vragen invullen. Na het invullen was ik snel aan de beurt. Na de longen beluisterd te hebben en ik in een flinke hoestbui eindigde. Is het al gauw duidelijk dat ik een heftige infectie aan de longen heb. De Australische longontsteking! Ik zou eigenlijk op bed moeten liggen, want ik heb ook koorts. Ik heb zelfs een ontsteking aan mijn ribvlies, dus geen gekneusde ribben aldus arts. Vandaar de heftige pijn aan de ribben.
Met een recept op zak, van Amoxy 500 mg 4x1 gedurende 10 dagen, gaan we naar de apotheek. Ik krijg maar één doosje te gelijk mee, dus morgen nogmaals terug voor het vervolg recept. Ik moet tevens veel drinken en rustig aandoen (rust nemen).
Bij het info kantoor hielpen ze ons heel erg snel. We zitten weer in een lodge voor drie nachten.
Voor we naar de lodge toegaan doen we eerst een paar boodschapjes. Later halen we de rest als we weten of er allerlei kook mogelijkheden zijn.
Na een korte rit komen we aan bij Coral Lodge. Het staat op een berg en we moeten over een brug naar binnen. Al snel is het duidelijk dat we een hele ruime lodge hebben. Wc en douche is gescheiden. Een complete keuken (zonder vaatwasser) slaapkamer. Heerlijk die ruimte. Het gebouw is niet nieuw en ik geloof, dat er geen één van de vloeren/muren waterpas is, maar het is geweldig en gezellig. Nadat we alle bagage in de lodge hadden gebracht zijn we opnieuw boodschappen gaan doen voor het avondeten.
Daarna rustig aan gedaan en besloten wat we de aankomende dagen gaan doen.

Donderdag 2 februari

Na weer een beroerde nacht toch uit bed kunnen rollen. Wat doen mijn ribben zeer!
De nodige medicijnen moeten opluchting geven.
Na het ontbijt zijn we naar het info kantoor gelopen. We willen wel wat meer te weten komen over dag toeren naar Magnetic Island. Toevallig was net een mevrouw aan het werk die al 30 jaar in Aussie woont, maar uit eindelijk komt ze uit Nederland. Ze vroeg gelijk in het Engels nog waar we vandaan kwamen, vervolgens ging ze verder en sprak ze de Nederlandse taal nog perfect. Af en toe kwam er wel eens een Engels woord tussendoor, maar dan verbeterde ze zichzelf heel snel.
We konden haar alles vragen. Ze stelde ons ook voor om gewoon met de bus richting de ferry te gaan. Met de sealink naar de overkant te gaan en vandaar weer een bus te pakken. Voor een paar dollar kan je dan een hele dag reizen met de bus en overal in en uitstappen. Je bent van niemand afhankelijk en je kan de ferry terug pakken, wanneer men maar wilt.
Daarna zijn we het centrum van Townsville nog even in geweest en wederom een bezoek gebracht aan de apotheek voor mijn vervolg recept Amoxy kuur.
Nadien zijn we teruggelopen naar de lodge. Daar een hapje gegeten en volgens recept van de Aussie dokter toch maar een poos op bed gelegen.
De verdere dag heerlijk rustig aangedaan, geschreven, lezen.
Vanavond hebben we een overheerlijk gegrild kippetje gegeten. Wat smaakte dat goed!

Vrijdag 3 februari

Al weer vroeg wakker. Na het ontbijt gaan we richting het busstation. Bij het politiebureau moeten we opstappen. Het regent zachtjes.
Nog even navraag gedaan onderweg welke bus we moesten hebben. Maar ik geloof dat ze het zelf niet weten, die buschauffeurs. We werden een hele andere kant opgestuurd.
Uiteindelijk kwamen we rond 9.00 bij de juiste halte en al snel kwam de rode bus richting de ferry. Ondertussen is het opgehouden met regenen.
Na het kopen van een retour ticket konden we rond 9.20 de Sealink al op en om precies 9.30 vertrok de boot naar Magnetic Island. Het was maar 20 minuten varen. Boven Magnetic Island scheen de zon. Daar aangekomen hebben we een dagkaart gekocht in de bus. Er zijn drie verschillende routes. Als eerste gingen we naar Picnic Bay. De bus reed door allerlei smalle straatjes, langs de kust tot aan picnic Bay. Daar stopte hij en gaf ons een klein half uurtje om rond te kijken. Vele winkeltjes waren dicht en voor een bar is het nog een beetje aan de vroege kant. Het strand en de boulevard zag er wel mooi uit. Er was een zwemgebied afgebakend met netten en drijfbare vlonders.
Magnetic Island is erg heuvelachtig met mooie palmbomen groeiend op de heuvels.
Met de bus reden we terug naar Nelly Bay, waar we aangekomen zijn met de ferry.
De bus reed nu verder naar Horseshoe Bay. Onderweg kon je uitstappen bij Arcadia Bay. Ook kon je onderweg een Island Walking Tracks gaan lopen. Het pad ging naar het national park waar koala's en kangaroos leven.
Helaas hebben we dat niet gedaan, onderweg naar Horseshoe Bay begon het hevig te regenen.
Het stopte ook niet meer toen we in Horseshoe Bay aan kwamen. Daar maar bij een gezellig tentje een bakkie koffie gaan drinken in de hoop dat het weer zal opklaren. Rond 11.30 ging de bus weer terug naar Nelly Bay, we besloten om maar terug te gaan naar Townsville.
Wat is het jammer dat uitgerekend vandaag zulk slecht weer is, wat had het mooi geweest op Magnetic island.
Toen we terug in Nelly Bay kwamen konden we direct aan boord van de Sealink en voeren we terug naar Townsville. Daar zijn we naar onze lodge gegaan.
Het was nu toch even tijd voor siësta. Het gaat al heel wat beter met me vandaag. Ik heb geen tijd om ziek te zijn. We moeten nog zoveel bekijken. De weken gaan snel voorbij.
Eind van de middag zijn we nog even naar een outdoor zaak in de buurt gereden. Daar nog een slot ketting gekocht en hervulbare flesjes.
Terug in de lodge nog wat geschreven en rustig aan gedaan.
Als avondeten maken we de restjes op die we nog in de koelkast hebben liggen.
Want morgen reizen we weer verder.

Iedereen weer bedankt voor de lieve reacties.
Liefs Ingrid